خرید انواع قهوه ترک و فرانسه

تهیه قهوه به روش سنتی

قهوه یکی پس از دیگری در قرن 16 و 17 وارد کشورهای اروپایی شد. گزارش های بسیاری از ممنوعیت یا تایید آن به عنوان یک معجون مذهبی، سیاسی و پزشکی ثبت شده است. در پایان قرن هفدهم، قهوه‌خانه‌ها در سراسر بریتانیا، مستعمرات بریتانیا در آمریکا و اروپای قاره‌ای شکوفا شدند.

تا پایان قرن هفدهم، عرضه محدود قهوه در جهان تقریباً به طور کامل از استان یمن در جنوب عربستان تهیه می شد. اما با افزایش محبوبیت این نوشیدنی، تکثیر این گیاه در قرن هفدهم به سرعت در جاوه و سایر جزایر مجمع الجزایر اندونزی و در قرن هجدهم به قاره آمریکا گسترش یافت. کشت قهوه در جزایر هاوایی در سال 1825 آغاز شد.
در قرن بیستم بیشترین تمرکز تولید در نیمکره غربی - به ویژه برزیل - متمرکز بود. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ماشین‌های بو دادن و آسیاب صنعتی مورد استفاده قرار گرفتند، ظروف آب‌بندی شده با خلاء برای برشته کردن آسیاب اختراع شدند و روش‌های کافئین‌زدایی برای دانه‌های قهوه سبز توسعه یافتند. پس از سال 1950 تولید قهوه فوری به کمال رسید که منجر به افزایش تولید دانه های ارزان تر روبوستا در آفریقا شد. تاریخچه قهوه را نیز ببینید.

پردازش گیلاس قهوه
میوه های رسیده گیاه قهوه به عنوان گیلاس قهوه شناخته می شوند و هر گیلاس به طور کلی حاوی دو دانه قهوه ("دانه") است که به صورت صاف در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند. حدود 5 درصد از گیلاس فقط یک دانه دارد. آن دانه‌های منفرد کوچک‌تر و متراکم‌تر هستند و به نظر برخی قهوه‌ای شیرین‌تر و طعم‌دارتر تولید می‌کنند.

خشک کردن دانه های قهوه
خشک کردن دانه های قهوه
گیلاس ها با جدا کردن دانه های قهوه از پوشش و پالپ و با خشک کردن دانه ها پردازش می شوند. تمام لوبیاها باید قبل از بو دادن از میوه هایشان جدا شده و خشک شوند. برای فرآوری قهوه از سه روش استفاده می شود: فرآیند خشک یا طبیعی، فرآیند مرطوب (و شسته شده) و یک فرآیند ترکیبی به نام روش نیمه شسته یا «طبیعی خمیری». قهوه حاصل از این فرآیندها قهوه سبز نامیده می شود که سپس برای بو دادن آماده می شود. همچنین تولید قهوه را ببینید.